NI SHAWN NAIZ

NI SHAWN NAIZ ETA HOMOSEXUALA NAIZ

               

Nire izena Shawn da eta 58 urte ditut. Ugandakoa naiz eta orain arte ez naiz inoiz ausartu homosexuala naizela esatera. Uganda Afrikan dago eta berrogei  bat etnia bizi gara. Bantu, nilotar eta nilo-hamitar dira erabiltzen ditugun hizkuntzak. Erlijioz, gehienak kristauak gara eta heriotza-tasak oso handiak dira. Ugandarren batez besteko bizi-itxaropena oso-oso apala da: 42 urtekoa da gizonezkoentzat eta 43 urtekoa emakumezkoentzat. Klima tropikala dugu, euritsua normalean, bi sasoi lehorrekin (abendutik otsailera eta ekainetik abuztura) Ekuatorearen lerroan izanagatik, klima epela dugu. Tenperaturen arteko aldea txikia izaten da urtaro batetik bestera.

                   

Nire herrialdean homosexualak txarto ikusita daude. Jendeak senda daitekeen gaixotasun bat dela uste du. Hemen homosexualak bazterturik daude. Homosexual asko beraien etxeetatik eta lanengandik kanporatuak izan dira eta familietatik bazterturik bizi dira. Gure herrian biztanleriaren ehuneko hogeita bosta analfabetoa da, jendeak entzuten duen guztia sinesten du eta Ugandan entzuten da homosexualitateak bizitza laburtzen duela, erretzea baino arriskutsuagoa dela eta jendeak horrelako lelokeriak sinesten ditu. Legeak ere homofoboak dira eta erlijio ideiatan bultzaturik homosexualitatearen kontra jotzen dute. Homosexualitatea delitua da. Poliziak homosexuala zarela baldin badaki kartzelan sartzen zaitu bizitzako kartzelaratze zigorrarekin eta homosexualitate larritua baldin bada hiltzen zaituzte. Gainera lege honek ez dizu zuri bakarrik eragiten, ingurukoei ere bai. Zuk norbait homosexuala dela badakizu poliziarengana joan behar duzu hori kontatzera, bestela kartzelan sartzen zaituzte hiru urterako, norbait homosexuala dela jakiteagatik eta ez esateagatik.

 Zoritxarrez herrialde hau oso homofoboa da. Gure herrian  homosexualitatea zilegi eta onartezina da. Gainera, askok pentsatzen dute homosexualitatea kutsakorra dela eta gelditzen ez bada umeak kutsatuko direla.

Ni txikia nintzenean lagun asko nituen eta jende guztiak maite ninduen baina handitzen joan nintzen heinean honetaz konturatzen joan nintzen pixkanaka. Nire lagunei neskak gustatzen hasi zitzaien eta neskalagunak izaten hasi ziren. Orduan ni konturatu nintzen niri neskak ez zitzaizkidala gustatzen, mutilak baizik. Hasieran ez nuen sinetsi nahi, hori alda nezakeela pentsatzen nuen baina urte batzuk pasa ondoren horrela jarraitzen nuela ikusi nuen. Orduan, beste ikuspegi batetik begiratzea erabaki nuen. Ez zela gauza txar bat pentsatzen hasi nintzen eta horrela pentsatzen jarraitzen dut, homosexuala izatea ez delako gauza txar bat, baina Ugandan bizi bazara bai da txarra, batez ere boterea daukatenek horrela izatea nahi dutelako. Honetaz konturatu nintzenean duda asko izan nituen: gurasoei esan ala ez esan, lagunei esan ala ez esan…azkenean isilik geratzea eta inori ez kontatzea hoberena izango zela erabaki nuen. Ni askoz hobeto sentituko nintzateke hau norbaiti kontatu izan banio baina maite ditudan pertsonak ez nituen arriskuan jarri nahi. Handitzen nioan heinean nire lagunengandik aldentzen joan nintzen ez nuelako nahi beraiek ni homosexuala naizela jakitea eta beraiekin denbora asko pasatuz gero azkenean konturatuko ziren, beraz, aldentzea erabaki nuen. Nire gurasoekin ez nuen inoiz hitz egin honi buruz baina beraiek bazekiten, nahiz eta ziur ez egon, niri mutilak gustatzen zitzaizkidala. Baina honetaz ezin zen hitz egin eta ez genuen hitz egiten, guztioi errealitateak beldurra ematen zigulako eta ezer gertatzen ez bazen  moduan jarraitu genuen geure bizitza normala.

Nire anai-arrebak ezkontzen joan ziren bata bestearen ondoren eta orduan jende guztiak galdetzen zidan niri ia noiz ezkonduko nintzen eta nik neska aproposa aurkitzen nuenean ezkonduko nintzela esaten nien, nahiz eta horrela ez pentsatu. Galdera hau askotan egin zidatenez pentsatzen hasi nintzen neska batekin ezkontzen banintzen agian neskak gustatzen hasiko zitzaizkidala, baina hori buruan bueltaka nuen bitartean, 22 urterekin, hiriburuko, Kampalako, mutil bat ezagutu nuen. Hush deitzen zen eta nik bere begiradengatik eta izateko erarengatik bera ere homosexuala zela jakin nuen.

Nire herrian kotoia, tea, tabakoa, azukre-erremolatxa eta, batez ere, kafea dira lantzen diren gai nagusiak, abere asko ere badaude. Nekazaritza da sektore ekonomiko inportanteena. Horregatik landa asko daude eta landaren batean harreman sexualak izaten genituen eta batzuetan, Jinjan eta Kampala-ko lantegiak itxita zeudenean bertara ere joaten ginen. Berarekin nengoenean oso ondo sentitzen nintzen, bera nire situazio berdinean zegoelako berarekin hitz egitean liberatzen nintzen, bizitza osoan zehar isildu behar izaneko guztia kontatu ahal nuelako. Txarrena zen beti ezkutuka ibili behar ginela, inork ez ikusteko. Berarekin urte bat inguru ezkutuka neramanean, berak lagun bateri kontatu zion eta lagun horrek beste bati kontatu zion. Orduan horrek, bera kartzelaratuko zuten beldurrez poliziari kontatu zion eta Hush-i bizitza osorako kartzelaratzea jarri zioten. Hush oso ondo portatu zen nirekin, nirekin ibili zela kontatu izan balu biak hilda egongo ginatekeelako. Hilabete batzuk geroago nire aita gaixotu zen eta laster hil zen. Oso denboraldi txarra izan zen niretzat, suizidioan ere pentsatu nuen, baina ez nion nire amari hori egin nahi.

Gertatutakoaz errekuperatu nintzenean, oso urte onak pasatu nituen amarekin baina bere momentua ere heldu zen eta nik 31 urte nituenean hil egin zen. Bere ohean hil zen, nire aurrean, eta orduan hitz hauek esan zizkidan: “zu zaren modukoa izaten jarraitu, ez aldatu besteok pentsatuko dutenarengatik, baina kontuz ibili”. Hor konturatu nintzen berak bazekiela ni homosexuala nintzela.

Beste herri batera joan nintzen bizitzera eta oso gustura nago hemen. Jendea oso majoa da eta lagun asko egin ditut, kontrolatzen ikasi dudalako eta badakit ez dudala kontatuko homosexuala naizela. Kafearekin lan egiten dut eta bizitzeko behar dudan dirua irabazten dut. Nire anaiak Kampalan bizi dira, bertako lantegietan lan egiten dute eta batzuetan bisitatzera etortzen dira. Ez dut Hush bezalako beste mutilik ezagutu, ezta homosexuala den baten bat ere ez. Pena bat da gaur egun oraindik gauza hauek kontatu ezin izatea, homosexualitatea legala izango balitz bikotea aurkitzea askoz errazagoa izango zelako eta beldur barik biziko ginatekeelako.

Aurten hainbat homosexual hil dituztela entzun dut eta hau ezbidezkoa dela pentsatzen dut eta kontrakoa pentsatzen dutenek ez dute bihotzik. Jendeak gero eta gehiago garenez denak hil behar dituztela dio. Bestela homosexualitatea zabalduko dela pentsatzen dute.

Itxaropena, ordea ez dut galdu. Uste dut denborarekin gauzak aldatuko direla. Gaur egun, badaude elkarte batzuk homosexual direnei laguntzen saiatzen direnak, eta badaude seguritatezko etxeak ere, etxe horietan homosexualek aurkitzen dute laguntza, ohea eta janaria. Nik hilero dirua ematen diet homosexualak laguntzen dituzten elkarteei, hau aldatzeko asmoz, legeak aldatzeko asmoz eta homosexualak heterosexualak bezain ondo bizi gaitezen. Maitatzeko beldur barik eta inorengandik ezkutatu barik. Naiz eta ziurrenez ni bizirik ez egon espero dut zerutik homosexual libreak eta beldurrik gabekoak ikustea. Oraingo homosexualek daukagun bizitza ez delako bizitza dezente bat, disfrutatzeko eta libre izateko aukerarik ez dugulako.

Mapa honetan ikus daitekeen bezala Afrikako herrialde gehienetan homosexualitatea ilegala da.

                                     

AITANA ESPIN (4.DBH)