DC: ABENTURA POLIT BATEN IBILBIDEA
Ikasturte
bakoitzean guztiok garatzen dugu abentura bat, eta gure taldean proiektu
baten bidez, Aniztasun Curricularra izeneko proiektuaz betetzen dugu.
Hala ere, gutaz
gutxi dakizuelakoan gaude. Beraz: zer da DC?; hor, badakit zer…; hor, eztakit
zer... Hainbat gauza esaten dira, baina, orokorrean, ideiak, entzundakoak…, besterik
ez.
Horregatik
galdera horri erantzuteko gure ikasleek inoiz esan dutena entzun:
- Nik pentsatzen nuen hemen, DCn, gutxi
egiten zela.
- Nik, ez. Nik banekien lana egiten zela; iazko
ikasle batek esan zidan erreza ez zela, eta gainditzeko lan egin behar dela.
- Aurreko urteetan baino askoz gehiago ikasi
dut, ulertu egin dut, bai informazioa gogoratzeko, bai berreskuratzeko, bai
erlazionatzeko gaitasuna dut.
- Gutxi ikasi dut, baina komunikazioan
aurrerapena nabaritzen dut, euskaran ere, kostatzen zait baina hobeto.
- Nire kasuan, batez ere, jarreran nabaritzen
dut aldaketa.
- Beraiek esaten dutenarekin, gu ados gaude:
gehiago ikasten dugu, adiago egoten gara. Positiboa da.
Jakin dezazuen
talde honen helburuak zeuen helburuak direla (berberak dira), eta lan egiteko
prest egon behar dela CDn egoteko. Desberdintasuna proiektuan datza, horrek
ematen digu lan egiteko formetan malgutasun gehiago. Hori guzti hori
ulertzeko, dakusagun ukitu batzuetan zer egiten ari garen ikasturte honetan,
eta zergatik.
Lehenengoz,
gela irekia izatearen alde agertzen gara, horregatik, GKE batekin, Medicus
Mundirekin “sexu aukera libreaz” proiektu bat bete dugu, bideoa grabatu, bi
ikasle Tas-Tas irratian egon dira egindako lanaz irrati-saio bat grabatzen…;
Eneko Calle, Biladi erakundeko mutila, ezagutu egin dugu, eta hark Saharaz
zein Palestinaz berriak ekarri dizkigu (proiektu horretan, ere, aurreko DCko
ikasleak aritu ziren); gure helburua gatazkak konpontzeko bide bakezaleak
bermatzea zen, eta bermatzea da.
Ildo
horretatik jarraituz, gurasoak gelan egotera gonbidatuta daudela azpimarratu
nahi dugu; oraingoz batzuk pasatu dira, eta beraien hausnarketaz zein kezkaz
hitz egin dugu elkarrekin, abiapuntua helduaren esperientzia: Santutxu auzoa,
emakume gazteen egoera, lan munduaren baldintzak: lehen eta orain…
|
||
|
Gelatik
kanpo ibiltzen gara askotan. Taldea kohesionatzeko, irteerak goi mailako
baliabide- tzat ulertu dugu bi tutoreok, eta ikasleekin batera biok landu
ditugu: natura, historia eta kulturarekin lotutakoak: Galdakaoko urtegia, Berreginetako
Museoa…, perkusio tailerra…; eta, besteak beste, guretzat oso inportantea
izan dena: Arte Ederren Museoa…
|
|
Gune
zoragarri horretan, Bilboko Arte Ederren Museoan, horko arduradun bate- kin,
Marivirekin, eta horko aditu batekin, Karenekin, adostutako proiektua garatu
dugu: emakumearen irudiaren eskutik arte hizkuntzara, eta hortik hurbiltze
bat norbera- ren burura: obra aurrean: Robert Delaunay, Emakume biluzik irakurtzen;
Mary Cassat Stevenson, Emakumea
umea banatzen; Olasagasti, Ahizpak;
Iturrino, Biluziak; eta ikasleek
beraiek aukeratuta- koa.
|
||
Arte lan
horien aurrean guztiok esanahia eraikitzen; gero, tailerrera lana sortzen;
eta, azkenez, elkarren elkarrizketa. Ze gustura! Zein garrantzitsua! Gurasoei
ere museoko atea ireki eta elkarrizketa eskaini diete.
Eskerrik asko zuoi, Marivi eta Karen,
benetako aukera emateagatik; eskerrik asko zuri ere, Germán, saio guztietan
laguntzegatik.
Besteak
beste, Giza-Hizkuntzetan (soziolinguistika arloan) hizkuntzetarako trataera
bateratua erabiltzen dugu, beti komunikazio ikuspuntutik, eta ahozkoa,
bereziki, lantzen dugu: literatura tertuliak, berriak, gure gaurkotasunean
agertzen diren kontzeptuak… Gure ebaluazioan elkar- lanak erdigunean kokatu ditugu,
eta ikaskideen eskutik Hegoafrikan, Japonian…, Gernikako bonbardaketan…, ohitura
osasungarrietan…, hau da, munduan zehar, historian zehar, gure errealitatean
zehar bidaiatzen dugu.
Aurrera
joan nahi dugulako, aurrera goaz.
3ºDC-ko
ikasleak
|
No hay comentarios:
Publicar un comentario