FERNANDO MORILLO

FERNANDO MORILLO, IDAZKETAREN ABENTURA BIZIA

   Martxoaren batean 2.ebaluaketan zehar landutako liburuei buruz hitz egitera hurbildu zen Fernando Morillo, idazlea. Ebaluaketa hasieran ikasle bakoitzak idazle honen webgunea arakatu eta gustuko liburu bat irakurri zuen. Liburu asko idatzi ditu, horien artean “Zonbiak San Mamesen”; “Abadiaren sekretua”; …eta beste hainbat.

   “Hasieran nik ez nekien zertaz hitz egingo zigun idazle hark. Beraz, interes handirik piztuko ez zuen hitzaldi bat espero nuen; baina oso gizon barregarria da eta guztiz kontrakoa eskaini zigun, barre ugari”. (Enara 2.C)

   “Nik uste nuen gainerako idazleak bezalakoa izango zela, hau da, serio -serio, bere lanez hitz egin eta gure galderak erantzuten.

   Baina oker nengoen. Hasieran, ordenagailuko programa batekin lagunduta berari buruz hitz egiten hasi zitzaigun (oso despistatua baitzen). Bere gaztetako bizipen batzuk kontatu zizkigun, baita une haietan sentitzen eta pentsatzen zuena ere (…)”. (Eider Larrizgoitia 2.B)

   “…gustatu zitzaidana bere hitz egiteko gogoak izan ziren, guk galdetu gabe berak hitz egiten zuelako eta beste mundu batera joaten zela ematen zuen”. (Aitor Suarez)

   “…kontatu zigun txikitan oso erraz despistatzen zela eta hainbat extraeskolarretara apuntatzen ziotela kontzentratzeko: karate… Eta poltsa bat atera zuen oso luzea zena, handik katana bat atera zuen. Segituan denak txundituta geratu ginen, eta berak esan zigun berarentzat oso inportantea zela berarentzat, txikitan katanarekin kontzentratzea lortu zuelako”. (Ane Arenaza 2.A)

   “…Bere jarduna oso eramangarria izan zen (…) Zuhaitzekin hitz egitea, katana erabiltzea, trena hartu eta edozein lekutan amaitu… sinesgaitza da, ez du ematen benetan bere bizitza izatea”. (Haizea Bueno 2.B)

   “Idazten hasi zenean, ez zuen idazten lehiatzeko, baina bere lagun bat etxera joan zenean lehiaktzeko esan zion. Morillok lehiaketa batzuetara bidali zituen bere liburuak eta sariak eman zizkioten”. (Eneko Jauregi 2.B)

   “Nola lortzen dituen ideiak gustatu zitzaidan: banku batean eseri eta jendeak bizitza kontatzen ziola berak ezer esan gabe; baita bere burua etengabe pentsatzen eta ideiak sortzen zaizkiola”. (Uxue Ezkurra 2.B)

“Berarekin egon ginen ordu hartatik gehien gustatu zitzaidana bere azaltzeko era, bere hizkera izan zen. Jende askok, ni barne, beti pentsatu du euskara apur bat zaharkitua dagoela, baina berriz ere kontrakoa eskaini digu”. (Enara 2.C)

   “…bazekien gurekin hitz egiten eta ondo espresatzen zen…”. (Jone Lara 2.C)

Ikasleei gutxien gustatu zitzaiena hau izan zen: batzuetan idazleak ikasleek egindako galderatik aldendu, beste norabidea hartu eta haritik joaten zen egindako galderaren erantzuna zehatu gabe, agian  beste zerbait azaldu nahi zuelako.

  Eta orokorrean gehiengoari ez zaio gustatu hitzaldiaren luzera, motza zelakoan. Talde batean bere ordua agortu eta bukatu zen beste talde batekin egotera joan behar zelako.

   Baina ordu beteko saioak izan ziren, nahiz azken saioko ikasleentzat pixka bat luzatu zen. Ordurako bukatuta zegoen hitzaldia, baina bere borondatez gelditu ziren zenbait ikasle eta ordu laurden gehiago luzatu zen. Idazlea eta ikasleak oso gustura aritu ziren.

   Noiz itzuliko da berriro?????????????

         ZENBAIT IKASLE  (2.DBH)