JUANJO SAN SEBASTIAN

JUANJO SAN SEBASTIAN, TONTORRAREN ATZETIK

 

-          Zer moduz Jukoneko bidaia? Eta Kanada?

Kanada oso herri polita da. Oso ondo kontserbatu dagoelako, oso polita delako, kriston mendiak eta izugarrizko animaliak daudelako ere, oso jende gutxi bizi delako eta iparraldeko aldi guztia ia ez dagoelako inor egon. 

-          Noiztik gustatzen zaizu eskalatzea?

Betidanik, txikitatik joaten nintzen mendira nire aitekin eta gero lagunekin eta horrela mendia harrapatu zidan. 15 urteekin hasi nintzen eta 16 urteekin ikastarotxo bat egin nuen eta harrezkero nire kabuz joan nintzen mendira.

-          Zergatik gustatzen zaizu hainbeste natura?

Agian, hortik gatozelako guztiak, oso polita delako, eta bizitza sinboloa delako. Askotan pentsatzen dut natura zaintzen dugun bitartean, hau da ondo kontserbatzen den bitartean guk bizitzeko posibilitatea izango dugulako bizitza kontserbatzeko.

-          Txikitan mendizalea izan nahi zenuen?

Bai, betidanik.

-          Eskalatzeaz aparte, zein beste kirol gustatzen zaizu?

Karatea, boxeoa eta… hegan egitea.

-          Zer pentsatzen du zure familia naturari buruz?

Ondo dagoela esaten dute baina ez dira joaten ni joaten naizen moduan. Natura oso dibertigarria ere bada.

-          Nola deskribatuko zenuke zure burua eta zure familiarena?

Ba, ez dakit esango nuke zorte ona izan dudala. Semea atera da pixka bat alferra baina espero dut urteak pasa ahala arlo honetan ere animatzea.

-          Zer pentsatu zenuen K2n zeudenean eta izozten hasi zinetenean?

Egoera haietan ez da asko pentsatzen, egoera haietan mugitzen zaren bitartean bizirik zaude eta horrela posibilitateak dituzu bizitzan jarraitzeko.

-          Zure ama harro dago zutaz mendizalea izateagatik?

Nik uzte dut baietz, hasieran beldurra izan zuten baina zorionez beldur hori joan zen denborarekin.

-          Zergatik ezin izan zenuten gora iristea K2 igotzeko lehenengo hiru aldietan?

Lehenengoan oso esperientzia gutxi genuelako eta beste aldietan zorte txarra izan genuen denborarekin.

-          Zein izan da zure bizitzako egunik onena? Eta txarrena?

Ez dakit, zorionez egun on asko izan ditut nire bizitzan eta ez dakit zein egun erabaki. Adibidez, umearen jaiotzarena edota nire ezkontzarena.

-          Posible izanez gero beste 8000 metrotakoren bat igoko zenuke?

Ez, ez dut uste, interesa galdu diot orain. Azkenean, bizitzan nahi nuena ez zen bakarrik hori, eskalatzea, eskiatzea, kanoan ibiltzea…eta mota guztiko paisaiak ikustea baizik.

-          Kaletatik joaten zarenean gustatzen al zaizu jendeak zu ezagutzea? Zergatik?

Segun eta ze jende bai eta segun ze jendea bai. Batzuetan, ona da ez duzun  ezagutzen tipo bat zu ezagutzea eta zerbait polita izatea eta beste batzuetan, neketsua da zu lasai zauden momentu batean zuri gelditzea, baina esaten den moduan “paquete completoa” da historia hau.

-          Zuk ikasi zenuen hemen, nolakoa zen Solokoetxe zu txikia izan zinenean?

Nik gogoratzen dut orain baino askoz handiagoa zela eta hala da txikiagoa ikusten dut orain baina txikia zarenean handiagoa iruditzen zaizu guztia, eta orain, uste dut lehen baino askoz hobeagoa dela.

-          Zer sentitzen da zure kide bat zure ondoan hiltzen denean?

Bueno, egia esan sentimenduak alde batera uzten dira eta arriskuan zaudenean mugitu behar zara eta nahi gabe ez duzu ezer pentsatzen.

  JON SAN SEBASTIAN eta IKER ALONSO (2.A)