MAITASUN GUTUNEN LEHIAKETA 4.DBH

MAITASUN GUTUNEN LEHIAKETA 4.DBH
LEHENENGO SARIA: Mikel Orrantia (4.C) Gustoko dut haizea, askea delako. Gustoko ditut loreak, ederrak direlako. Gustoko dut itsasoa, batzutan lasai beste batzutan haserre dagoelako. Gustoko dut euria, egun txarrenetan lasaitzen lortzen nauelako. Gustoko dut belar freskoa, leuna delako, Gustoko dut argia, bizia ematen didalako. Zu gustoko zaitut, gustoko dudan guztia duzulako.
BIGARREN SARIA: Xabier Olaizola (4.B) Jaio nintzenetik egon zara hor beti geldirik, beti berdin eta zurekin ez nagoenean sentitzen naiz ezberdin. Zure gorputz akoltsatuak eta zure kolore gorriak niri goizeko eta gauero ateratzen dit irria. Zurekin ikusi ditut: Doraemon, Salvame eta 11 M-ko desgrazia handiak. Familia eta lagunekin batera, zu zara nire bizitzako oinarria. Eta benetan esaten dizut, zu zara sofa maitagarria!
HIRUGARREN SARIA: Alazne Varona (4.A) Ez nekien zer egin, ez nekien zer esan, ea hau egitea pentsatu dut agurtzeko. Beti gogoan izango zaitut.
Duela urte batzuk enteratu ziren minbizia zenuen ondo egon arren zurekin egon ginen animoak ematen dena bukatu eta guztiak pozarren.	Bigarren minbizia izan zen gogorra baina ez zenuen izan maitasun beharra borrokatzen hil zinen hori da edarra niretzat betirako zu zara bakarra.
Agur, zure iloba gogokoena.
AIPAMENA: Garazi Oñederra (4.A) Agur esateko prest nagoela uste dut. Aspaldi da azkenengoz ikusi zintudanetik, bi urte jada. Ez zen egun erreza izan, ezin negar baina irribarrea desagertuta. Ezin begiratu zure aurpegia, gertatu zena ametsa baino ez zela sinistu nahian. Oraindik gogoratzen dut etxera iritsi eta zure hutsunea sentitu nuenean, zure usaina airean, baina zu etxetik at. Aspaldi ahaztua nuen anekdota buruan, amama terrazan eta gu biok sukaldean, nik sei urte eta zu jada agure, aljebra niri erakutsi nahian. Desagertu zinenetik lehen irribarrea eta lehen malkoa agertarazi zidana. Denbora joan ahala, gero eta urrunago ikusten nuen zure irudia, desagerraraziz, argazkietako espiritu bezala, azkeneko egunetan emandako geranioko lore zurietako espiritua, familiako zaindaria. Urte baten astean zure gogoa bortitz ekarri zitzaidan baino, aljebra egiten ikasi eta matematika olinpiadetan sartu nintzenean. Nire burua imajinatu nuen, korrika nire aitite eta lehen irakasleari lortutakoa kontatuz. Askok esan zidaten zerutik ikusi ninduzula, baina nik zer pentsatu jakin ez. Inoiz ez baitut horretan sinistu. Baina egia esan, zure arina hurbilago sentitu nahian sinesmenei atea ireki nien. Noizbait zuregana bueltatu eta X bat nola askatzen dudan erakutsiko dizudala amestuz, amama ondoan dugularik. Agur aitite, ondo izan eta zaindu zaitez!